A primeira actividade programada para este día foi ás catro e media da tarde e era o tradicional desfile dos participantes nos concursos e a entrega de premios. Esta foi realizada pola edil Rosana Rielo, vestida para a ocasión cun elegante traxe de dama romana e acompañada en todo momento polo César, encarnado polo edil de Infraestruturas, José Piñeiro. Sobre as seis da tarde, na praza da Soledad, foi a inauguración do  Macellum (mercado) pola xornalista do Progreso, Ángeles  Maira, elixida  Civis  Honoris do Arde  Lucus dese ano e que estivo acompañada por Rosana Rielo e José Piñeiro.

Ela destacou a orixe histórica dos mercados como centros de intercambio non só de produtos, senón tamén como auténticos foros para os cidadáns onde intercambiar ideas e opinións de temas ou noticias de interese común. A partir deste intre o centro de Lugo empezou a transformarse no máis parecido a un imperio. No macellum romano ofertáronse unha gran variedade de produtos, desde os tipicamente artesanais ata queixos e embutidos ou herbas medicinais. Aínda que non tiñan boticas, aos romanos non lles faltaban remedios cos que curar calquera tipo de mal. Por exemplo, usaban a raíz do traidor para curar feridas, queimaduras e todo tipo de mal cutáneo. Tamén se podían comprar herbas para adelgazar, para o ácido úrico, para as alerxias, a próstata e como non, para a tensión. Non faltaron tampouco os postos de artesanía galega e tamén de Arxentina, os xogos de enxeño de Albacete, os libros en miniatura de Perú, as antigüidades de Portugal e unha selección da máis variada repostería árabe e obxectos de cera ou cristal. Un dos postos que máis destacou foi o do vidro reciclado de Valencia. O artesán mostrou ao público como facer unha botella ornamentada fundindo o cristal sobre un ferro candente nun forno improvisado. No seu taller utiliza cristal de composición. A cor conséguese a base de todo tipo de óxidos: con oxido de cobalto, o azul e con oxido de cromo, o verde e así sucesivamente. O seu traballo provocou gran expectación entre as persoas que se concentraron no seu posto. Tamén se puido degustar polbo nun dos postos.

A lexión integrada por sete soldados (que estaba formada por especialistas de cinema) ofreceu na mesma praza unha demostración da disciplina do antigo exército romano cunha instrución militar que deu paso ao desfile que foi encabezado por unha biga ata o campamento. Entre malabares de mazas, coitelos afiados, zancos, monociclos e a percusión de tambores e timbales, un centenar de persoas acompañaron aos artistas ata o lugar (o campamento, no que se instalaron catro tendas, estaba fronte ao Carril dás  Estantigas), onde escenificaron detalles da máis austera vida castrense. O adestramento dos lanceros dacabalo, dos seteiros, dos soldados con espadas, a instrución no paso marcial foi do agrado dos alí presentes. Durante o resto da tarde houbo bautizos e vodas celtas e, a medianoite, no xardín posterior do hospital Nosa Señora dos Ollos Grandes, celebrouse unha das novidades deste ano, o asalto á Muralla Romana de Lugo, declarada Monumento da Humanidade, por parte das tropas celtas e onde o público puido combater do lado romano ou do celta. A bacanal, a cargo da asociación Alas, tamén foi cambiada para esta noite. E aínda que o tempo non acompañou nalgúns momentos do día tampouco foi un obstáculo para as actividades que estaban programadas e que conseguiron atraer a un numeroso público.

O sábado, a apertura do campamento foi o pistoletazo de saída para un día no que non había tempo para aburrirse pois había unha infinidade de actos e actividades programados ao longo de toda a xornada. Ás cinco da tarde as portas da muralla convertéronse en fronteiras, todo o que quería acceder ao centro histórico debía rexistrarse. Para iso debían responder ás preguntas que lles formulase algún centurión romano. Desta maneira, os que acertaban eran premiados cun documento que lles permitía ir a un rexistro polo que pasaban a ter a condición de cidadán, mentres que todos aqueles que erraban nas súas respostas teríanse que conformar con acceder ao centro histórico da cidade como simples visitantes. Ás cinco e media da tarde tivo lugar uno dos actos máis significativo do Arde Lucus, o pregón na praza Maior, que foi dado polo César (o edil José Piñeiro, debidamente caracterizado para o evento) que honrou con estas palabras á cidade: “Esta  é a primeira  cidade de Galicia, e estes días  é  nova, porque se acaba de fundar. Pero de aquí a dous mil anos esta festa  seguirase celebrando, e  sempre será  nova”. O pregón deu paso ao nomeamento dos principais personaxes do Arde Lucus: Domina  Urbis- a edil de  Muller e  Benestar social, Carmen  Basadre. O deus Baco, as deusas Ceres, Diana e Juno, décimo Xuño Brutus, a deusa Minerva, os xefes celtas e a xornalista do Progreso, Ángeles Maira á que Abel Vilela entregou o título de Civis Honoris deste ano. Maira animou a todos os lucenses no seu discurso a que fixesen gala do orgullo que senten pola súa cidade. Mais tarde, celebrouse un desfile no que varios grupos mostraron os seus traxes de época, algúns ían de celtas e outros de romanos e había xente de todas as idades. Esta exhibición de inauguración e humor contou coa participación da asociación de Xinzo de Limia, que desfilaron ataviados coas vestimentas da sua popular “Festa do Esquecemento”.

Máis tarde púidose ver a actuación do circo romano, que estivo instalado no Pavillón Municipal, en cuxa chaira se instalaron bancadas para poder gozar do espectáculo. Tamén se representou a obra “A Profetisa” a cargo do grupo de teatro Nova Escena na Praza de O  Cantiño e non podemos esquecernos da cea romana que se realizou na praza Maior, onde os asistentes tiñan que ir vestidos de época.

Este ano non houbo queima da fachada da Catedral, no seu lugar, a medianoite ardeu unha réplica da Muralla, que ese ano foi trasladada ao primeiro bancal do parque Rosalía. As actividades sucedéronse ata ben entrada a madrugada. Realizouse a venda de escravos e para a poxa foron repartidos billetes romanos entre o público. A noite deuse por finalizada cun concerto de arpas sobre as cinco da mañá.

O domingo foi o último día para gozar da festa romana e o bo tempo que luciu nesta xornada realzou todas as actividades que se celebraron. A edición deste ano finalizou cun número de instrución militar polas rúas da cidade, sobre as nove da noite e co espectáculo “Deuses” a cargo do grupo Hipócrita Teatro, que foi ás once da noite.

Neste Arde Lucus houbo queixas por parte dos hostaleiros da zona vella por non poder abrir barras  na rúa e si permitirllo e dar facilidades a xente que viña de fóra de Lugo. Por iso, o venres pecharon os seus establecementos e concentráronse durante uns quince minutos na praza do Campo para criticar a falta de diálogo do Goberno local. Outra das queixas que tiveron é que nesta edición non se adornaron as rúas do centro histórico, que é o Lugo romano, e tampouco viron con bos ollos que se realizasen actos fóra do recinto amurallado.

Arde Lucus beneficia á cidade e aos seus habitantes, non só economicamente, senón en xeral, porque saca á xente á rúa e, por suposto, atrae un gran número de visitantes que a dan a coñecer. Lugo retorna de novo ao seu día a día e recupera esa normalidade coa firma dun convenio entre a Consellería de Cultura, a Universidade de Santiago de Compostela e o Concello de Lugo para a posta en valor do maior legado da cidade: a Muralla e o resto dos achados arqueolóxicos.